Οι καρωτίδες είναι τα αγγεία που μεταφέρουν το αίμα στην κεφαλή. Είναι δύο, στη δεξιά και στην αριστερή τραχηλική χώρα και διχάζονται στην έσω και στην έξω καρωτίδα. Η καρωτίδα που δίνει αίμα στον εγκέφαλο είναι η έσω καρωτίδα.
Η στένωση στην καρωτίδα εντοπίζεται κυρίως στο ύψος του διχασμού και θεωρούμε ότι είναι σημαντική αν η καρωτίδα είναι αποφραγμένη από 60% και πάνω και το κυριότερο αίτιο που την προκαλεί είναι η αρτηριοσκλήρυνση.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η πρόκληση ενός Αγγειακού Εγκεφαλικού επεισοδίου.
Παράγοντες Κινδύνου
Η καρωτιδική στένωση μπορεί και να μην προκαλέσει κάποιο σύμπτωμα (ασυμπτωματική ) η να εκδηλωθεί σαν ΑΕΕ και να εκδηλωθεί με διάφορα συμπτώματα όπως:
Η κλινική εξέταση μπορεί να μην μας αποκαλύψει κάτι η να ακούσουμε φύσημα στην τραχηλική χώρα στην πλευρά της στένωσης.
Η εξέταση με triplex θα μας δείξει το βαθμό της στένωσης και ο περαιτέρω διαγνωστικός έλεγχος αν απαιτηθεί θα γίνει με αγγειογραφία ( ψηφιακή, μαγνητική) και με αξονική η μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Α) Αντιαιμοπεταλικά φάρμακα
Όλοι οι ασθενείς με συμπτωματική στένωση καρωτίδος και με ασυμπτωματική στένωση (>50%) θα πρέπει να λαμβάνουν αντιαιμοπεταλιακή αγωγή ( οδηγίες από τον Ευρωπαϊκή Αγγειοχειρουργική Εταιρεία)
Τα Αντιαιμοπεταλικά φάρμακα που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι:
Β) Στατίνες
Συμβάλουν στην μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και στην σταθεροποίηση της αθηρωματικής πλάκας
Η καρωτιδική ενδαρτηρεκτομή έχει ένδειξη σε ασυμπτωματικούς ασθενείς με στένωση στην έσω καρωτίδα >70% και σε συμπτωματικούς ασθενείς με στένωση >50% και αποτελεί την κύρια ένδειξη αντιμετώπισης της νόσου.
Γίνεται, με γενική αναισθησία, τομή στην τραχηλική χώρα, ανευρίσκεται η καρωτίδα. Αφαιρείται η αθηρωματική πλάκα και συρράπτεται το τοίχωμα της αρτηρίας.
Η διάρκεια της επέμβασης είναι περίπου 60-90min.
Ο ασθενής κινητοποιείται
άμεσα και εξέρχεται την 2η μετεγχειρητική ημέρα.
Σε υψηλού κινδύνου ασθενείς, που δεν μπορούν να λάβουν γενική αναισθησία ή έχουν αποφραγμένη την άλλη καρωτίδα, η στένωση αποκαθιστάται με την τοποθέτηση ενδονάρθηκα (stent). Η τοποθέτηση του γίνεται με τοπική αναισθησία από την μηριαία αρτηρία.
Η λήψη αντιαιμοπεταλιακών παραγόντων μετεγχειρητικά είναι απαραίτητη , ως και η παρακολούθηση κάθε 6 μήνες με τη διενέργεια έγχρωμου υπερηχογραφήματος στις καρωτίδες.